วัฒน, วัฒนะ หมายถึง [วัดทะนะ] น. ความเจริญ, ความงอกงาม. (ป. วฑฺฒน).
น. สิ่งที่ทําความเจริญงอกงามให้แก่หมู่คณะ เช่นวัฒนธรรมไทย วัฒนธรรมในการแต่งกาย, วิถีชีวิตของหมู่คณะเช่น วัฒนธรรมพื้นบ้านวัฒนธรรมชาวเขา.
น. ความเจริญ, ความงอกงาม. ก. เจริญ, งอกงาม.
ดู วัฒน, วัฒนะ.
[วัน, วันนะ] น. วณะ, แผล, ฝี. (ป.).
[วัน, วันนะ] น. วณะ, แผล, ฝี. (ป.).
น. โรคชนิดหนึ่งเกิดที่ปอดเป็นต้น ทําให้ร่างกายทรุดโทรมเสื่อมไปตามลําดับ, โบราณเรียกวัณโรคปอดว่า ฝีในท้อง.
น. ขั้ว, ก้าน. (ป.; ส. วฺฤนฺต).